Akrielglasskerms het alomteenwoordig geword by kantore, kruidenierswinkels en restaurante regoor die land in die koronavirus-era.Hulle is selfs op die vise-presidensiële debatverhoog geïnstalleer.
Aangesien hulle omtrent oral is, wonder jy dalk hoe effektief hulle eintlik is.
Besighede en werkplekke het verwys na akrielglasverdelers as een hulpmiddel wat hulle gebruik om mense veilig te hou teen die verspreiding van die virus.Maar dit is belangrik om te weet daar is min data om hul doeltreffendheid te ondersteun, en selfs al was daar, het die hindernisse hul perke, volgens epidemioloë en aërosolwetenskaplikes, wat die oordrag van die virus in die lug bestudeer.
Die Sentrums vir Siektebeheer en -voorkoming (CDC) het leiding aan werkplekke gebied om "fisiese hindernisse, soos deursigtige plastiese niesskerms, te installeer waar moontlik" as 'n manier om "blootstelling aan gevare te verminder," en die Arbeidsdepartement se Beroepsveiligheid en Gesondheid Administrasie (OSHA) het soortgelyke riglyne uitgereik.
Dit is omdat die akrielglasskerms in teorie werkers kan beskerm teen groot respiratoriese druppels wat versprei as iemand langs hulle nies of hoes, sê epidemioloë, omgewingsingenieurs en aërosolwetenskaplikes.Daar word vermoed dat koronavirus van persoon tot persoon versprei "hoofsaaklik deur respiratoriese druppels wat geproduseer word wanneer 'n besmette persoon hoes, nies of praat," volgens die CDC.
Maar daardie voordele is nie bewys nie, volgens Wafaa El-Sadr, professor in epidemiologie en medisyne aan die Columbia Universiteit.Sy sê daar was geen studies wat ondersoek het hoe doeltreffend akrielglasversperrings is om groot druppels te blokkeer nie.
Postyd: 28 Mei 2021